1.Dinî gayret içinde olanlarla beraber olmak.
2.Nefsini ıslah edip diline hâkim olmak.
3.(Allah sevgisini unutturan)
dünyalıklardan nefsine hoş gelen bir şeye eriştiğinde
onun zarar-ziyanını ayırt edebilmek,
dinden kendisine az bir şey bile nasip olduğunda
onu da ganimet bilmek.
4.Haram karışır endişesiyle
midesini helalden (de olsa) doldurmamak
(ve riyazat içinde yaşayabilmek).
5.Bütün insanların kurtulduğunu,
yalnız kendisinin mahvolduğunu düşünmek.”
“Kul,Gözleri Gördüğü Hâlde
Allah’ın kendisini âmâ olarak
diriltmesinden korksun!
Hikmetten anlayana manalı bir söz kâfidir.
Manen
sağır olanlar, zaten hakkı duyamazlar…”
“En Akıllı İnsan;
nefsini hesaba çeken, onu iyi idare eden,
ölümden
sonrası için amel işleyen ve kabir karanlığı için Allah’ın nurundan
istifade edendir.”